Z Eskulapem i biało-czerwoną szachownicą w herbie – ppłk dr pil. Józef Leoszko (1894-1948) jako świadek powstania i rozwoju medycyny lotniczej w Polsce

W artykule przedstawiono sylwetkę ppłk. dr. pil. Józefa Leoszko (1894-1948), jednego z pionierów i twórców polskiej medycyny lotniczej. Urodził się w Wilnie, w czasie I wojny światowej zaangażował się w działalność konspiracyjną Polskiej Organizacji Wojskowej, od końca 1918 r. służył w Wojsku Polskim. W 1919 r. jako żołnierz 41. Suwalskiego Pułku Piechoty brał udział w walkach o wyzwolenie Lidy i Wilna, a w 1920 r. w wyprawie na Kijów i obronie Warszawy. Dyplom lekarza uzyskał w 1924 r. na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Był pierwszym w historii polskich sił powietrznych lekarzem, który ukończył szkolenie lotnicze i w 1925 r. uzyskał tytuł pilota. Swoje doświadczenia lotnicze i wiedzę medyczną nabytą podczas studiów w Uniwersytecie Warszawskim, wykorzystywał w badaniach naukowych jako pracownik Centrum Badań Lekarskich Lotnictwa w Warszawie. W swoich publikacjach naukowych skupiał się głównie na szeroko rozumianych zagadnieniach dotyczących bezpieczeństwa zdrowotnego pilotów i z całą pewnością przyczynił się do rozwoju medycyny lotniczej w Polsce. W czasie II wojny światowej był lekarzem Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii. Zmarł w 1948 r., pochowany na Cmentarzu Lotników Polskich w Newark w Anglii.

The article presents the profile of lt. col. pilot Józef Leoszko, MD (1894-1948) as one of the pioneers and founders of Polish aviation medicine. He was born in Wilno, during World War I he was involved in the underground activities of the Polish Military Organization, from the end of 1918 served in the Polish Army. In 1919, he took part as a soldier of the 41st Suwałki infantry regiment in the fights for the liberation of Lida and Wilno, and in 1920 in the expedition to Kiev and the defense of Warsaw. He obtained his doctor's diploma in 1924 at the Faculty of Medicine of the University of Warsaw. He was the first physician in the history of the Polish Air Force to complete his aviation training and in 1925 obtained the title of a pilot. He used his aviation experience and medical knowledge acquired during his studies at the University of Warsaw in scientific research as an employee of the Aviation Medical ResearchCenter in Warsaw. In his scientific publications, he focused mainly on the broadly defined issues of health safety of pilots and contributed direct to the development of aviation medicine in Poland. During World War II, he was a physician of the Polish Air Force in Great Britain. He died in 1948 and was buried at the Polish Air Force Cemetery in Newark, England.