Frekwencja, struktura i budowa słowotwórcza pochodnych imion osobowych występujących w funkcji zoonimów

Artykuł stanowi kontynuację dokonanych wcześniej analiz przeprowadzonych na materiale wyekscerpowanym z bazy danych zawierającej spis zoonimów w jednej z poznańskich lecznic weterynaryjnych. Autorka podejmuje w nim problematykę imion osobowych wykorzystywanych w funkcji zawołań zwierząt. Przedmiotem zainteresowania są zawołania, które w odniesieniu do ludzi używane są jako formy pochodne i określane zdrobnieniami. W artykule zaprezentowano statystyki pokazujące ich frekwencję u różnych gatunków zwierząt. W drugiej części przedstawiono wnioski z przeprowadzonej analizy słowotwórczej pozwalającej na dokonanie podziału omawianych zoonimów i ustalenie, która z wydzielonych grup jest najliczniejsza.

The article is a continuation of earlier analyses of the material excerpted from a database containing a list of zoonyms in one of the veterinary clinics in the city of Poznań. The author considers the issue of personal names used as animal calls, focusing on the calls which, when used with reference to people, are derivative forms and are classified as diminutives. The study includes statistics of their frequency in the case of various animal species. The second part presents the conclusions of a word-formation analysis, which makes it possible to classify the zoonyms under discussion and determine which of the identified categories is the most numerous.