Bombs in Vilnius: Radicalization of Antisemitic Attitudes and Practices Before World War II

W przededniu Zagłady przez Polskę przetacza się fala przemocy antysemickiej o charakterze pogromowym, która widoczna jest w niemalże każdym aspekcie życia codziennego. Niniejszy artykuł przedstawia analizę aktów i działań antysemickich, które zdarzyły się w Wilnie pod rządami polskimi. Na początku roku 1937 miasto zmierzyło się z serią zamachów bombowych. Chociaż omówiona przemoc osadzona jest w kontekście sytuacji w innych miastach, pozostaje jednak i przykładem, i swoistym wzorem bezwarunkowej radykalizacji nacjonalistycznych postaw i praktyk wśród nieżydowskich Polaków i Polek pochodzących z różnych klas i warstw społecznych. Autorka koncentruje się w badaniach głównie na udziale studentów – przyszłych członków inteligencji – w tym „festiwalu przemocy” i analizuje opisywane wydarzenia w ramach koncepcji pogromu oraz Turnerowskiego dramatu społecznego.

On the eve of the Holocaust Poland saw enormous acts of antisemitic violence in every aspect of everyday life. This article proposes an analysis of antisemitic acts and actions that under Polish rule took place in Vilnius. In early 1937, the city witnessed a wave of antisemitic bomb attacks. Vilnius violence is set in the context of pogroms in other cities, but it remains an example and a specific model of unconditional radicalization of both nationalist attitudes and practices among Poles from different classes and social strata. The study focuses on the participation of students, prospective or actual members of the intelligentsia, in this “festival of violence”, and analyzes those events within the concepts of pogrom and Victor Turner’s social drama.