Ekscesy antyżydowskie na ziemiach bułgarskich Imperium Osmańskiego w czasie wojny rosyjsko-tureckiej 1877–1878

Artykuł omawia kwestię pogromów Żydów, do jakich dochodziło na ziemiach na południe od Dunaju w trakcie wojny rosyjsko-tureckiej 1877–1878. Akty przemocy wobec ludności żydowskiej zdarzały się przede wszystkim w pierwszym okresie wojny, w mniejszych miejscowościach przejmowanych przez oddziały rosyjskie i kozackie. Głównym motywem pogromów była chęć zysku, niemniej pewną rolę odegrały również tradycyjne stereotypy i niechęć wobec tej mniejszości. Żydzi jako grupa słaba i nieliczna nie mieli możliwości uchronić się przed agresją ze strony innych, a ich jedynym ratunkiem była ucieczka. Pogromy żydowskie z czasu tej wojny były wyrazem pewnego przełomu w stosunku ludności słowiańskiej wobec Żydów, stanowiąc zaczątek na ziemiach bułgarskich zjawiska antysemityzmu, rozumianego już w sposób nowoczesny.

The article discusses the problem of anti-Jewish pogroms in the territories south of the Danube during the Russian-Turkish War of 1877–1878. Acts of violence against Jews occurred mainly in the first phase of the war, in smaller places seized by Cossack and Russian troops. The main motivation for those pogroms was a desire for personal profit, but a certain role was played by traditional stereotypes and aversion for this minority. Jews, as a weak and small group, had no possibility to protect themselves from the aggression of others, and their only means of defence was escape. Anti-Jewish pogroms conducted during the war represented the watershed in the attitude of the local Slavonic population towards this minority, marking the birth of anti-Semitism – understood in a modern way – in the Bulgarian lands.