Czynniki etiologiczne zespołu cieśni nadgarstka u osób zawodowo wykonujących monotypowe ruchy w nadgarstku

Background: Carpal tunnel syndrome (CTS) is the most common neuropathy of upper limbs and a leading cause of upper extremity musculoskeletal disorders, in terms of work exposure, repetitive and forceful exertions of the hand and use of vibrating hand tools. The aim of the study was to evaluate etiological factors of carpal tunnel syndrome in subjects occupationally exposed to monotype movements in wrist. Material and Methods: We conducted the retrospective analysis of 300 patients (261 women, 39 men), mean age 52 years (standard deviation: ±6.93) hospitalized with the suspicion of occupational CTS. Results: The study revealed high percentage (68.7%) of diseases and systemic factors involved in the pathogenesis of CTS in the analyzed population, especially obesity (32%), thyroid diseases (28.7%), hormone replacement therapy and/or oophorectomy (16.3%) and diabetes mellitus (12%). In 111 patients the coexistence of at least a couple of potential etiological factors of the neuropathy was recognized. Clinical analysis and occupational exposure allowed to diagnose occupational carpal tunnel syndrome in 18 (6%) patients only. The undeniable long-term (20.2±9.3 years) occupational exposure to repetitive, forceful movements in the wrist was observed in this group. Conclusion: The results of our study indicated that non-occupational etiological factors of CTS predominated and in 37% of patients at least several factors were found. The analysis showed the high prevalence of CTS in workers employed in various sectors of industry, including so called "blue collar" workers. Our study confirmed the multifactorial etiology of carpal tunnel syndrome, however, occupational agents contributed to only 6% of cases. Med Pr 2014;65(2):261–270

Wstęp: Zespół cieśni nadgarstka (ZCN) jest najczęstszą neuropatią kończyn górnych i najczęstszą chorobą przeciążeniową układu mięśniowo-szkieletowego. Powstaje wskutek ekspozycji zawodowej na powtarzalne, monotypowe ruchy w stawach nadgarstka oraz konieczności użycia siły i narażenia na drgania mechaniczne. Celem pracy była ocena czynników etiologicznych zespołu cieśni nadgarstka u osób zawodowo wykonujących monotypowe ruchy w nadgarstku. Materiał i metody: Zbadano 300 chorych (261 kobiet, 39 mężczyzn) o średniej wieku 52 lata (odchylenie standardowe: ±6,93) hospitalizowanych w Klinice Chorób Zawodowych i Toksykologii Instytutu Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera w Łodzi z podejrzeniem etiologii zawodowej ZCN. Wyniki: Badanie ujawniło wysoki odsetek chorób i czynników ogólnoustrojowych uczestniczących w patogenezie ZCN (68,7% badanej populacji). Dominowała otyłość (32%), choroby gruczołu tarczowego (28,7%), hormonalna terapia zastępcza i/lub owariektomia (16,3%) i cukrzyca (12%). U 111 pacjentów współistniało co najmniej kilka potencjalnych czynników etiologicznych powyższej neuropatii. Jedynie u 18 chorych (6%) analiza kliniczna i narażenia zawodowego pozwoliły na rozpoznanie choroby zawodowej - zespołu cieśni nadgarstka. Stwierdzono u nich długotrwałe (20,2±9,3 roku) narażenie zawodowe na monotypowe, wymagające dużej siły ruchy w stawach nadgarstka. Wnioski: W badanej grupie dominowały pozazawodowe czynniki etiologiczne ZCN, a u 37% badanych było ich co najmniej kilka. Wśród pacjentów badanych z powodu podejrzenia zawodowej etiologii ZCN, a także u tych z rozpoznanym zawodowo pochodnym ZCN, przeważały osoby zatrudnione w różnych sektorach przemysłu. Wyniki naszej pracy potwierdzają wieloczynnikową etiologię zespołu cieśni nadgarstka - tylko u 6% badanych miała ona uwarunkowania zawodowe. Med. Pr. 2014;65(2):261–270