Interpoetyki korespondencji: figury uobecnienia, fikcjonalizacja i zakłócenia technologii obecności

The paper discusses the benefits of conceptualizing correspondence as an interpoetic medium. It presents an analysis of textual and visual ways of constructing the presence of the addressee and the sender in letters, and the disruption of constructing this presence caused by interrupting the writing process by a phone call. The paper indicates the fictionalizing role of the addressee and the sender as the condition for creating the “virtual reality” of a letter. It presents basic figures and topoi for acknowledging the presence in correspondence based on the collections of correspondence between: Wisława Szymborska and Kornel Filipowicz, Maria Pawlikowka-Jasnorzewska and Stefan Jasnorzewski, Stanisław Barańczak and Lech Dymarski, and Zofia and Kazimierz Moczarscy.

Artykuł omawia korzyści płynące z konceptualizacji korespondencji jako medium interpoetyckiego. Analizuje tekstowe i wizualne sposoby uobecniania adresata i nadawcy w listach oraz ich zakłócenia powodowane przerwaniem pisania listu przez rozmowę telefoniczną. Wskazuje na rolę fikcjonalizacji odbiorcy i nadawcy jako warunku wytworzenia „wirtualnej rzeczywistości” listu. Przedstawia podstawowe figury i toposy uobecniania w korespondencji na podstawie zbiorów korespondencji: Wisławy Szymborskiej i Kornela Filipowicza, Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej i Stefana Jasnorzewskiego, Stanisława Barańczaka i Lecha Dymarskiego oraz Zofii i Kazimierza Moczarskich.