„Podoba mi się ten miszmasz”. Enumeracje Juliana Kornhausera

In this article, I analyze how enumeration functions in Kornhauser’s poetry, looking at the various stages of the poet’s life. Enumeration plays a number of roles in Kornhauser’s poetry. While, in a way, it “laminates” fragments of reality, it primarily attempts to extract things and memories from the past, retrieve them retroactively, albeit in an incomplete form. Inherently avant-garde and experimental, enumeration is meant to express the essence of the lyrical I. Drawing on Umberto Eco and Michel Foucault who (each in their own right) referred to the infinite possibilities of lists in their works, I analyze the different systems and functions of enumeration, and above all the ways in which Kornhauser uses enumeration in his works.

W artykule analizuję sposób sfunkcjonalizowania enumeracji w poezji Juliana Kornhausera, przyglądając się różnym etapom twórczości poety. Enumeracja spełnia w tej poezji wiele zadań, stanowi swego rodzaju metodę „zalaminowania” elementów rzeczywistości, ale jest przede wszystkim próbą wydobycia rzeczy i wspomnień z przeszłości, retroaktywnego ich odzyskiwania, choć w niepełnej formie. To zdecydowanie rodzaj awangardowego z ducha eksperymentu, prowadzącego do uchwycenia tożsamości podmiotu. Podążając za myślą Umberto Eco czy Michela Foucaulta, którzy (każdy na swój sposób) w swoich pracach odnosili się do nieskończonych możliwości wykorzystania oraz różnych form wyliczenia, warto przyjrzeć się ich zróżnicowanym układom i funkcjom, a przede wszystkim sposobom, w jaki potencjał tego zabiegu wykorzystuje autor Za nas, z nami.