Polski punk rock po angielsku – socjofonetyczne aspekty stylu wykonawczego

The paper analyzes the functioning of selected English phonetic features and inspirations related to them in Polish punk rock, and interprets the results in a broader stylistic and sociolinguistic context. It is based on the thesis that pronunciation in singing is often connected to expressing specific, potentially evolving social or stylistic meanings, and in the case of Anglophone Polish punk rock these meanings depend on trends within the genre. In most analyzed cases, English pronunciation displays a lot of interference from Polish and an unstylized sound, while features associated with Cockney are quite rare.

Głównym celem artykułu jest zbadanie sposobu funkcjonowania wybranych angielskich cech fonetycznych oraz inspiracji z nimi związanych w polskim punk rocku oraz usytuowanie wyników analizy w szerszym kontekście stylistycznym oraz socjolingwistycznym. Zgodnie z przyjętą tezą sposób wymowy w śpiewie może łączyć się z przekazaniem określonych – potencjalnie ewoluujących – znaczeń społecznych bądź stylistycznych, a w przypadku anglojęzycznego polskiego punk rocka znaczenia te zależne są od nurtów omawianego gatunku. Wymowa większości wykonawców charakteryzuje się wyraźnym wpływem języka polskiego i niewystylizowanym brzmieniem, a cechy cockneya kojarzone z klasycznym punkiem pojawiają się rzadko.