Zarys polityki wielojęzyczności Królestwa Hiszpanii

This paper concerns the situation of multilingualism in Spain, with particular emphasis on its legal regulations. Nowadays around half of the Spanish population live in bilingual or multilingual areas. The situation of the country’s multilingualism is reflected in relevant legal acts and in the Spanish Constitution itself. The reality of a multilingual society is included in the legal system and is reflected in all spheres of social life. The process of regional language recovery in the Iberian Peninsula is also often associated with the demands of regional independence (e.g. in Catalonia or the Basque Country). The concept of multilingualism thus becomes a hostage of itself and seems to undermine the principle of pluralism. Is the Spanish model effective and what are the principles it is based on?

Niniejszy artykuł dotyczy sytuacji wielojęzyczności w Hiszpanii, ze szczególnym uwzględnieniem regulacji prawnych jej dotyczących. Obecnie na terytorium Królestwa Hiszpanii około połowa mieszkańców Hiszpanii zamieszkuje obszary dwu- lub wielojęzyczne. Sytuacja wielojęzyczności kraju odzwierciedlona jest w stosownych aktach prawnych oraz w samej konstytucji Królestwa. Rzeczywistość wielojęzycznego społeczeństwa ujęta jest w systemie prawnym oraz odzwierciedla się we wszystkich sferach życia społecznego. Proces rewindykacji języków regionalnych na Półwyspie Iberyjskim jest też często związany z postulatami niezawisłości regionów (np. w Katalonii lub w Kraju Basków). Koncepcja wielojęzyczności staje się zatem zakładniczką samej siebie i wydaje się podminowywać odgórną zasadę pluralizmu. Czy model hiszpański jest skuteczny i jakie stoją za nim przesłania?