PROWOKACJA, BLUŹNIERSTWO, INTERTEKSTUALNOŚĆ: STRATEGIE (AUTO)MITOLOGIZACJI W TWÓRCZOŚCI SAVY DAMJANOVA

In the article we examine the postmodern strategies of (auto)mythologization in the creative work of a well-known Serbian writer, Sava Damjanov. Constituent parts of this strategy include intellectual provocation, creation of a personal literary world and myth combined with apocryphal, ironical (sometimes on the verge of sacrilege) treatment of “great narratives” and national myths, and with intertextuality (including autocitations). Special attention is paid to the strategies of autorepresentation (textual and visual) and to the strategies of leveling the frontiers between “real” and literary reality (the use of erotic code both in textual and in visual form, the leveling of frontiers between textual and corporal codes, between fictional and autobiographical, between the writer’s body and his works).

W artykule zainteresowanie badawcze koncentruje się na postmodernistycznych strategiach (auto)mitologizacji w twórczości znanego serbskiego pisarza Savy Damjanova. Składnikami tych strategii są prowokacja intelektualna, tworzenie swojego własnego świata literackiego oraz mitu w połączeniu z apokryficznym, ironicznym (czasami pozostającym na granicy bluźnierstwa) stosunkiem do „wielkich narracji” i mitów narodowych oraz intertekstualności (w tym autocytowanie). Szczególne miejsce zajmują strategie autoreprezentacji (tekstualne i wizualne), a także strategie znoszenia granic między rzeczywistością realną a literacką (stosowanie kodu erotycznego w postaci zarówno tekstowej, jak i wizualnej, znoszenie granic między kodami tekstualnym a cielesnym, między fikcją i autobiografizmem, między ciałem pisarza a jego utworami).