Język w czasie epidemii, epidemia w języku

The article is about the difficulties related to the appearance in the language of new expressions, metaphors, words relating to the SARS-CoV-2 coronavirus epidemic, as well as the public discourse that contributed to the spread of the phenomenon known today as the epidemic of fear. By dividing the linguistic novelty into the epidemic of fear and epidemic of laughter, I present examples of statements representative for both groups, e.g. neologisms, comments appearing on memes, statements of the then Minister of Health. I analyze the causes of their formation, effects and linguistic determinants. Finally, I try to answer the question the function of fear-inducing and recalling statements to comedy. The whole has been adapted to be used during Polish language lessons in a secondary school.

Artykuł traktuje o trudnościach związanych z pojawieniem się w języku nowych sformułowań, metafor, słów odnoszących się do epidemii koronawirusa SARSCoV-2, a także o dyskursie publicznym, który przyczynił się do rozprzestrzeniania się zjawiska nazywanego dziś epidemią strachu. Dzieląc językowe novum na epidemię śmiechu i epidemię strachu, prezentuję reprezentatywne dla obu grup przykłady wypowiedzi, m. in. neologizmy, komentarze widniejące na memach, wypowiedzi ówczesnego ministra zdrowia. Analizuję, jakie są przyczyny ich powstawania, skutki oraz językowe wyznaczniki. Na koniec próbuję odpowiedzieć na pytanie, jaką funkcję pełnią wypowiedzi wywołujące strach oraz odwołujące się do komizmu. Całość przystosowana została do wykorzystania podczas lekcji języka polskiego w szkole ponadpodstawowej.