Perspektywy renesansu Trójkąta Weimarskiego i jego dzialalnośc po agresji Rosji na Ukrainę

This article is devoted to the so-called Weimar Triangle created in 1991, i.e. an informal group of countries consisting of Poland, Germany and France. It shows its origins, successes and failures, as well as its activities and prospects for the renaissance after Russia's aggression against Ukraine on February 24, 2022. The Weimar Triangle was created at a difficult time for Polish and Europe, i.e. after the reunification of Germany on 3 October 1990, but before the collapse of the Soviet Union in December 1991, which had a negative attitude towards the political transformation in Poland, which began in June 1989, and its Euro-Atlantic aspirations.   The Russian Federation under the rule of Vladimir Putin has a similarly hostile attitude towards Ukraine's Euro-Atlantic aspirations, and he attacked this sovereign country in order to prevent it from joining the European Union and NATO. In this article I try to verify the hypothesis that the Weimar Triangle is one of the greatest successes of Polish's foreign policy after 1989, whose main goal was accession to Euro-Atlantic structures in order to ensure our sovereignty and strengthen our security.  I would like to say that the Weimar Triangle has served its purpose here. Moreover, I believe that it can play a similar role in Ukraine's efforts to become a member of the Euro-Atlantic structures. Therefore, its renaissance is necessary, and the accelerator of this process is the war in Ukraine, which has been going on for almost two years.  Furthermore, I would like to state that, given the increasingly complicated international situation today, the Weimar Triangle should once again operate and play an important role in the foreig policy of Polish, Germany, France and the European Union. It may also play an important role in ending the Russia-Ukraine war and Ukraine's accession to the European Union and NATO

Niniejszy artykuł  poświęcony jest tzw. Trójkątowi Weimarskiemu utworzonemu w 1991 roku, czyli nieformalnej grupie  państw, którą tworzą Polska, Niemcy i Francja. Ukazuje genezę, sukcesy i niepowodzenia oraz jego działalność i perspektywy renesansu po agresji Rosji na Ukrainę 24 lutego 2022 roku. Trójkąt Weimarski powstał  w trudnym momencie dla Polski i Europy, tzn. po zjednoczeniu Niemiec 3 października 1990 roku, ale przed rozpadem Związku Sowieckiego w grudniu 1991 roku, który miał negatywny stosunek do transformacji ustrojowej w Polsce, rozpoczętej w czerwcu  1989 roku i jej euroatlantyckich aspiracji.  Podobny, wrogi stosunek do euroatlantyckich aspiracji Ukrainy ma Federacja Rosyjska pod rządami Władimira Putina, który m. in. po to zaatakował  ten suwerenny kraj, aby udaremnić mu akcesję do Unii Europejskiej i NATO. W artykule tym staram się zweryfikować hipotezę, że Trójkąt Weimarski, to jeden z największych sukcesów polityki zagranicznej Polski  po 1989 roku, której głównym celem była akcesja do struktur euroatlantyckich, aby w ten sposób zapewnić nam suwerenność i umocnić nasze bezpieczeństwo.  Stwierdzam, że Trójkąt Weimarski spełnił tu swoją rolę. Ponadto uważam, że może on odegrać podobną rolę w przypadku  starań Ukrainy o członkostwo w strukturach euroatlantyckich. W związku z tym niezbędny jest jego renesans, a akceleratorem  tego procesu jest tocząca się  od prawie dwóch lat wojna  w Ukrainie.  Ponadto stwierdzam, że biorąc pod uwagę coraz bardziej komplikującą się dziś  sytuację międzynarodową Trójkąt Weimarski powinien aktywnie  działać i odgrywać istotną rolę w polityce zagranicznej Polski, Niemiec i Francji oraz Unii Europejskiej. Powinien też odegrać ważną rolę w zakończeniu wojny  rosyjsko-ukraińskiej oraz w  akcesji Ukrainy do Unii Europejskiej i NATO.