Nie będę śmierci nabijać licznika. Fragmenty dziennika pandemicznego Wioletty Grzegorzewskiej

This article attempts to characterize the published fragments of Wioletta Grzegorzewska's diary from the beginning of the covid-19 pandemic and to evaluate its cognitive and artistic value. It takes a global literary tradition which has existed since ancient times, reflecting on the topics of various catastrophes affecting individual people and entire societies, into account.  The hardships of everyday life, dreams and illusions accompanying them are framed as a work showing the features of specific genres: diary, sylvia and reportage.

Szkic ten podejmuje próbę scharakteryzowania publikowanych fragmentów dziennika Wioletty Grzegorzewskiej z początków pandemii covid-19 oraz jego ocenę jego walorów poznawczych i artystycznych. Uwzględnia tło literatury światowej, która od starożytności reflektowała tematy różnego rodzaju katastrof dotykających człowieka i społeczeństw. Trudy codziennego życia, marzenia i towarzyszące im złudzenia ujęte zostały w ramy utworu o zdecydowanych gatunkowych cechach dziennika, sylwy i reportażu.