Rebeliantka. Inanna jako bohaterka polskich retellingów mitów sumeryjskich

The aim of the article is to interpret two Polish retellings of the myths about the Sumerian goddess Inanna – Inanna (1986) by Julita Mikulska and Anna In w grobowcach świata (2006) by Olga Tokarczuk. Both novels have in common the need to modernize these stories, placing them in a futuristic – or even post-apocalyptic – dimension of reality. Each of them is an attempt to comment on contemporary times, where the role of a woman, although emancipated and established, is subject to the constant pressure of patriarchy. The myth of the Sumerian goddess used by the writers serves two different purposes. In Mikulska's prose it is a woman's fight for her autonomy, while in Tokarczuk’s work Inanna becomes a messiahess who sacrifices herself for a better world in which there will be a place for everyone, previously excluded and humiliated.

Celem artykułu jest interpretacja dwóch polskich retellingów mitów o sumeryjskiej bogini Inannie – Inanny (1986) Julity Mikulskiej oraz Anny In w grobowcach świata (2006) Olgi Tokarczuk. Obie powieści łączy potrzeba uwspółcześnienia tych historii, wpisania ich w futurystyczny – a wręcz postapokaliptyczny – wymiar rzeczywistości. Każda z nich stanowi próbę skomentowania współczesności, gdzie rola kobiety, choć wyemancypowana, podlega nieustannej presji patriarchatu. Mit o sumeryjskiej bogini wykorzystany przez pisarki spełnia dwa różne cele. W prozie Mikulskiej jest to walka kobiety o własną  podmiotowość, u Tokarczuk zaś Inanna staje się mesjaszką poświęcającą się w imię lepszego świata, w którym dla każdego, dotąd wykluczonego i poniżanego, znajdzie się miejsce.