The situation of religious orders in the light of the 1917 Code of Canon Law

Kodeks prawa kanonicznego z 1917 roku poświęcił sprawom zakonnym księgę II, cześć II, kanony: 487–681. Ważną kwestią jest zaprezentowanie przez ustawodawcę kościelnego definicji stanu zakonnego. Kodeks określa go jako stały sposób życia wspólnego, zatwierdzony przez Kościół, przez który wierni chcą nie tylko zachować wspólne wszystkim przykazania, ale dążyć do doskonałości, zobowiązując się publicznymi ślubami posłuszeństwa, czystości i ubóstwa do wypełniania rad ewangelicznych oraz żyjąc wspólnie według konstytucji pod władzą przełożonych. Przedłożenie podejmuje kluczowe sprawy związane z życiem zakonnym, regulowane przepisami prawa zawartymi w kodeksie z 1917 roku. W związku z tym będzie mowa o przełożonych zakonnych, kandydatach do zakonu, obowiązkach zakonników, wreszcie o wystąpieniu i wydaleniu z zakonu.

The Code of Canon Law of 1917 was dedicated to the matters related to religious orders in Book II, part II, canons: 487–681. An important issue is providing the definition of the religious state by the ecclesiastical legislator. The Code defines it as a stable manner of living in common approved by the Church, by which the faithful, want not only to keep the commandments common to all, but they also want, through a public vow, to strive for perfection by following the evangelical counsels of obedience, chastity and poverty and by living in common and observing the statutes under a legitimate superior. This paper addresses the key issues of the life of religious, regulated by the law contained in the 1917 Code. Therefore, there will be a discussion of religious’ superiors, candidates for a religious order, obligations of religious, and finally, of issues related to leaving and dismissal from a religious order.