Ustawa organiczna a la española – uwarunkowania konstytucyjne i miejsce w hierarchii hiszpańskich źródeł prawa

Artykuł poświęcony jest analizie uwarunkowań konstytucyjnych definiujących ustawy organiczne jako hiszpańskie źródło prawa. Wskazano materialne oraz formalne kryteria identyfikujące ustawy organiczne oraz zbadano ich wzajemną relację, w szczególności w kontekście zasady materii zastrzeżonych i znaczenia procedury uchwalania ustaw organicznych w sytuacjach kolizji z ustawami zwykłymi. W związku z tym, że Konstytucja Królestwa Hiszpanii nie wskazuje expressis verbis miejsca ustawy organicznej w hierarchii źródeł prawa, w artykule, w oparciu o ustalenia dokonane w hiszpańskiej nauce prawa konstytucyjnego oraz o orzecznictwo hiszpańskiego Trybunału Konstytucyjnego wskazano argumenty na rzecz wyższej mocy prawnej ustaw organicznych w relacjach z ustawami zwykłymi, wykazując tym samym specyfikę hiszpańskiego modelu ustawy organicznej.

The article analyses the constitutional prerequisites defining organic laws as a Spanish source of law. It identifies the material and formal criteria identifying organic laws and examines how they relate to each other, particularly in the context of the principle of reserved matters and the importance of the procedure for enacting organic laws in situations of conflict with ordinary laws. In view of the fact that the Constitution of the Kingdom of Spain does not expressly indicate the place of the organic law in the hierarchy of sources of law, the article, based on the findings of Spanish constitutional law doctrine and the jurisprudence of the Spanish Constitutional Court, points out arguments in favour of the superior legal force of organic laws in relation to ordinary laws, thus demonstrating the specificity of the Spanish model of organic law.