Aktywność posłów opozycji parlamentarnej na przykładzie wniosków o wotum nieufności (VI–IX kadencja Sejmu RP)

W artykule przedstawiono kadencje Sejmu, w których opozycja parlamentarna domagała się wyrażenia przez Sejm wotum nieufności członkom Rady Ministrów. Autorzy opracowania skoncentrowali się na przedstawieniu praktyki parlamentarnej od VI do IX kadencji Sejmu powiązanej z liczbą złożonych wniosków o udzielenie wotum nieufności, a nie na ich analizie merytorycznej. Wskazane w opracowaniu przykłady zarzutów ujętych w uzasadnieniach wniosków, dotyczyły ministrów, wobec których w danej kadencji Sejmu skierowano największą liczbę wniosków o wotum nieufności. Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie: w której kadencji Sejmu opozycja parlamentarna aktywnie korzystała z wotum nieufności wobec ministrów, wykazując popełnione przez nich błędy i domagając się ich odwołania?

The article presents the terms of the Sejm in which the parliamentary opposition demanded that the Sejm express a vote of no confidence in members of the Council of Ministers. The authors of the study focused on presenting the parliamentary practice from the sixth to the ninth terms of the Sejm related to the number of motions for a vote of no confidence submitted, rather than on their substantive analysis. The examples of allegations included in the justifications for the motions, indicated in the study, concerned the ministers against whom the largest number of motions for a vote of no confidence were directed in a given term of the Sejm. The purpose of the article is to answer the question: in which term of the Sejm did the parliamentary opposition actively use the vote of no confidence against ministers, demonstrating the mistakes they made and demanding their dismissal?