Uzależnienie stosowania przepisów rangi ustawowej od wydania komunikatu przez ministra

Autor podejmuje w artykule tematykę praktyki legislacyjnej polegającej na uzależnieniu stosowania przepisów ustawowych od wydania przez ministra komunikatu. Autor wskazuje jeden z przykładów takiej praktyki i dochodzi do wniosku, że komunikat jest aktem prawa wewnętrznie obowiązującego. To z kolei prowadzi go do wniosku, że przedstawione zjawisko jest niekonstytucyjne, ponieważ dozwala na oddziaływanie na sytuację prawną jednostki przez akt prawa wewnętrznie obowiązującego. Zdaniem autora, omawiana praktyka jest niezgodna przede wszystkim z art. 2 (w szczególności z zasadą zaufania do państwa i stanowionego przez nie prawa, zasadami poprawnej legislacji, w tym odpowiedniego vacatio legis, a także zasadą określoności prawa…) oraz art. 10 ust. 1 (zasadą podziału władz – stanowienie przepisów regulujących stosowanie ustaw należy bowiem do kompetencji władzy ustawodawczej, a nie wykonawczej) Konstytucji RP. To sprawia, że autor zjawisko to ocenia jednoznacznie negatywnie.

In the article, the author discusses the legislative practice of conditioning the application of statutory provisions on the issuance of a communicate by a minister. The author mentions one example of such a practice and notes that a communicate is an act of internally binding law. This, in turn, leads him to the conclusion that the presented phenomenon is unconstitutional, as it allows influencing the legal situation of an individual by an internally binding act. In the author’s opinion, such practice is unconstitutional first and foremost with Art. 2 (in particular the principle of trust to the state and the law made by it) and Art. 10 sec. 1 (the principle of the separation of powers – adopting provisions regulating the application of a statute falls within the competences of the legislature and not the executive). This makes this phenomenon clearly negatively assessed by the author.