Prawo dostępu do informacji publicznej we własnej sprawie

The right of access to public information is one of the key political rights. According to Art. 61 (1) of the Constitution, it is granted to citizens, while at the statutory level it has been extended to “everyone”. Despite the clear definition of the group of beneficiaries of this right, some adjudicating panels consider that the right of access to public information is not in the applicant’s “own case”/“own affairs”. In other words, it is possible to request to receive information on public matters, but not on such matters that, although public, are related to one’s own interest. However, this standpoint is not uniformly accepted. Three lines of jurisprudence have emerged in this regard. The article presents them and focuses on the normative meaning of “own cases” and the scope of the right to public information. The thesis of the paper is that the use of the criterion of “own cases” as an extra-normative construction is inadmissible, and the right to public information has a universal character, independent of the relationship of the applicant to the requested information.

Prawo dostępu do informacji publicznej jest jednym z kluczowych praw politycznych. Zgodnie z art. 61 ust. 1 Konstytucji RP przysługuje ono obywatelom, natomiast na poziomie ustawowym zostało rozszerzone na „każdego”. Mimo klarownego określenia kręgu beneficjentów tego prawa, część składów orzekających uznaje, że prawo dostępu do informacji publicznej nie przysługuje „w sprawie własnej” wnioskodawcy. Innymi słowy, można wnosić o otrzymanie informacji w sprawach publicznych, lecz nie w takich sprawach, które choćby publiczne, to związane są z własnym interesem. Stanowisko to nie jest jednak jednolicie przyjmowane. Wyodrębniły się w tym zakresie trzy linie orzecznicze. W artykule dokonano ich prezentacji, a także skupiono się na normatywnym znaczeniu tzw. „własnych spraw” oraz zakresie prawa do informacji publicznej. W pracy postawiono tezę, że stosowanie kryterium „własnych spraw” jako konstrukcji pozanormatywnej jest niedopuszczalne, a prawo do informacji publicznej ma charakter powszechny, niezależny od relacji wnioskodawcy do żądanej informacji.