Pogranicze polsko-wschodniosłowiańskie w świetle nazw terenowych na przykładzie gminy Wisznice

The article is an attempt to conduct a semantic and structural analysis of Wisznice community’s microtoponyms. As a result, it was shown that the topographical names are the majority, followed by cultural and possessive names. The primary names constitute the majority in the group of topographical and cultural names. The appellatives, concerning properties of geographical environment, belong to them. Simultaneously, they are appellative base of analyzed local names. In the group of secondary names, the topographical and possessive names are the most numerously represented, less often cultural ones. The big number of formants is typical for this group of names Key.

Artykuł jest próbą analizy semantycznej i strukturalnej mikrotoponimów gminy Wisznice. W wyniku przeprowadzonej analizy wykazano, że większość stanowią nazwy topograficzne, w dalszej kolejności są nazwy dzierżawcze i kulturowe. Nazwy prymarne stanowią większość w grupie nazw topograficznych i kulturowych. Należą do nich apelatywy mówiące o właściwościach środowiska geograficznego, stanowiące jednocześnie bazę apelatywną analizowanych nazw terenowych. W grupie nazw sekundarnych najliczniej reprezentowane są miana topograficzne i dzierżawcze, stosunkowo rzadziej kulturowe. Tą grupę nazw cechuje duży repertuar formantów.

У публікацыі зроблена спроба семантычнага і структурнага аналізу мікратапонімаў гміны Вішніцы. Праведзены аналіз паказаў, што большасць з іх – гэта тапаграфічныя назвы, на наступным месцы знаходзяцца прыналежныя і культурныя назвы. Пераважная большасць тапаграфічных і культурных назваў – гэта невытворныя простыя словы. Сярод іх апелатыўная лексіка, якая адлюстроўвае асаблівасці геаграфічных умоў. У групе вытворных, другасных мікратапонімаў найбольшую частку складаюць тапаграфічныя і прыналежныя мясцовыя найменні, культурныя назвы даволі рэдкія. Гэтая група характарызуецца разнастайнасцю словаўтваральных сродкаў.