Posługi religijne udzielane wiernym Kościołów wschodnich w świetle sytuacji geopolitycznej w Ukrainie

In the light of Russian aggression against Ukraine, its citizens have been forced to seek refuge outside their homeland, also in Poland. The territory of Ukraine is primarily inhabited by people who declare themselves to be Orthodox Christians or faithful to the Ukrainian Greek Catholic Church. In the context of the above, the need to recall the rules on the forms of bringing spiritual consolation by Latin pastors to the faithful of the Eastern Churches is actualized. The article is divided into two parts. The first is devoted to the principles of providing religious services in an inter-rite perspective, that is, given by Latin pastors to Eastern Catholics. The second part treats the rules for the celebration of the sacraments, sacramentals, and the provision of places and items that enable the celebration of divine worship for Orthodox Christians. The paper recalls the legal regulations included in the Code of Canon Law of 1983, the Code of Canons of the Eastern Churches, the Ecumenical Directory of 1993 and, also to popularize them, the documents of the Councils of the Polish Bishops’ Conference.

W obliczu rosyjskiej agresji na Ukrainę jej obywatele zostali zmuszeni szukać schronienia poza granicami swojej ojczyzny, również w Polsce. Terytorium Ukrainy zamieszkują przede wszystkim osoby deklarujące się jako prawosławni lub wierni Ukraińskiego Kościoła Grekokatolickiego. W kontekście powyższego uaktualnia się potrzeba przypomnienia zasad dotyczących form niesienia duchowej pociechy przez łacińskich duszpasterzy wiernym Kościołów wschodnich. Artykuł został podzielony na dwie części. Pierwsza z nich poświęcona jest zasadom udzielania posług religijnych w perspektywie międzyobrządkowej, a więc udzielanych przez łacińskich duszpasterzy katolikom wschodnim. Druga część traktuje o regułach udzielania sakramentów, sakramentaliów oraz udostępniania miejsc i przedmiotów umożliwiających sprawowanie kultu Bożego chrześcijanom prawosławnym. W pracy przywołano prawne regulacje zawarte w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r., Kodeksie Kanonów Kościołów Wschodnich, Dyrektorium ekumenicznym z 1993 r. oraz – również w celu ich popularyzacji – dokumentach Rad Konferencji Episkopatu Polski.