Hiob na stacji kosmicznej. O cielesności, pamięci i oniryzmie w Solaris Stanisława Lema

This article discusses how the subjects of carnality, memory and dreams influence the reading of Lem's Solaris. The article starts with a discussion of the novel as an open text allowing for multiple interpretations, then it moves on to the innovation of the Alien model presented by Lem. The problems related to body, memory and sleep are generated in the text by the character of Harey, the double of the protagonist's long dead fiancée recreated on Solaris through Kelvin's memories. The author tries to answer the question of whether the woman can be called a human being and what exactly determines that − biology, or an act that is ethically marked? The article also describes the role of memory in the protagonist's internal metamorphosis, as well as mentioning the intertextual trope of Kochanka Szamoty by Stanisław Grabiński.

Artykuł traktuje o tym, jak temat cielesności, pamięci i snu wpływa na lekturę Lemowskiej Solaris. Rozpoczyna się od ukazania powieści jako tekstu wielointerpretacyjnego i otwartego, następnie przechodzę do kwestii innowacyjności modelu Obcego zaprezentowanego przez Lema. Problemy związane z ciałem, pamięcią i snem generuje w tekście postać Harey: będąca sobowtórem dawno zmarłej narzeczonej głównego bohatera zostaje odtworzona na Solaris poprzez wspomnienia Kelvina. Staram się odpowiedzieć na pytanie, czy kobietę można nazwać istotą ludzką oraz co o tym decyduje. Biologia? Czyn nacechowany etycznie? Opisuję także rolę pamięci w zmianie zachodzącej w głównym bohaterze oraz wspominam o intertekstualnym tropie, jakim jest Kochanka Szamoty Stanisława Grabińskiego.