Temat złego stanu środowiska naturalnego jest obecnie powszechnie omawiany w mediach, publikacjach, na konferencjach czy sympozjach. Kryzys środowiskowy spowodowany wzmożoną działalnością człowieka, osiągnął poziom, który zagraża przetrwaniu samego gatunku ludzkiego, co wymaga wdrożenia pilnych środków zaradczych. Chociaż podjęto już wiele prób w celu przeciwdziałania obecnej sytuacji, kryzys ten nadal się pogłębia. Wydaje się, że przyczyną takiego stanu rzeczy jest fakt, że do tej pory nie udało się rozwiązać problemu leżącego u jego źródeł, czyli w umyśle ludzkim, innymi słowy, w niewłaściwym nastawieniu człowieka do przyrody. Niniejszy artykuł zarysowuje założenia etyki ontologii komplementarnej sformułowanej przez nigeryjskiego filozofa, Innocenta Izuchukwu Asouzu, wywodzącej się z filozofii Ibuanyidanda, która postrzega różne rzeczywistości jako brakujące ogniwa. Zakłada się, że etyka ta może nadać kierunek ludzkim działaniom na rzecz zrównoważonego rozwoju. Opierając się na założeniach filozofii Ibuanynidanda Asouzu można wnioskować, że problemy środowiskowe wynikają z niewłaściwego nastawieniem człowieka do środowiska. Zatem, w przeciwieństwie do większości innych teorii etyki środowiskowej, których celem jest kontrolowanie działań człowieka wobec środowiska, teoria Ibuanyidanda głosi, że obecny kryzys środowiskowy można rozwiązać jedynie wtedy, kiedy uporamy się z jego pierwotną przyczyną tkwiącą w naszym sposobie myślenia. Metoda ta będzie bardziej skuteczna, ze względu na to, że lepiej jest zająć się pierwotną przyczyną naszych negatywnych działań (mających swoje źródło w umyśle ludzkim), niż koncentrować się na samych działaniach. Gruntowna zmiana obecnego sposobu myślenia, ukierunkowanego na podziały i hegemonię, na sposób myślenia zgodny z założeniami filozofii Ibuanyidanda, doprowadzi do stanu, kiedy to produktem ubocznym naszego rozwoju będzie zrównoważony rozwój środowiska, a nie jego degradacja.
There are series of reports in the media, books, conferences, symposia, et cetera of the deplorable condition of our natural environment. This crisis afflicting the environment occasioned by increasing human activities has reached the level that, the survival of the human species itself is threatened. Urgent remedies, therefore, need to be sought for. Though, many attempts have been made to remedy the situation, unfortunately environmental crisis continues to deepen, because the root problem (defective mindset) has not yet been fully tackled. This article presents an ethic from Asouzu's Ibuanyidanda philosophy, which sees realities as missing links and argues that this ethic can guide human actions toward environmental sustainability. What could be garnered from Asouzu's Ibuanynidanda philosophy is that environmental problems could be traced to defective mindsets that human beings are imbued with. Thus, unlike most other environmental ethical theories that aim at controlling human actions towards the environment, Ibuanyidanda theory believes the present environmental crisis could only be resolved if the root cause (the mind) is tackled. This is because, it is better to tackle the root cause of our negative actions (mind) than to concentrate on the actions themselves. When a change of our present divisive and hegemonic mindset, is thoroughly affected as prescribed by Ibuanyidanda philosophy, environmental sustainability instead of degradation would become the byproduct of our development.
