Peace Education through Agroecology and Organic Farming

W  niniejszym artykule poruszono temat edukacji dla pokoju, która jawi się jako wyłaniająca się potrzeba kulturowa w kontekście skonfliktowanych relacji międzyludzkich, jak również relacji między ludźmi a środowiskiem, w którym żyją. Wszystkie obszary ludzkiej działalności, włączając w to rolnictwo mogą przyczynić się do budowy bariery kulturowej mogącej zatrzymać narastającej falę wojen. Ekologiczne podejście do rolnictwa poprzez koncepcję ekosystemu może unaocznić moc współpracy w rozwijaniu symbiotycznych relacji między elementami agroekosystemu w celu osiągnięcia równowagi usług ekosystemowych (wspierających, zaopatrujących, regulujących i kulturowych). Wzrost bioróżnorodności na polach i pomiędzy polami uprawnymi stanowi podstawę zrównoważonego rolnictwa, zarządzania gruntami i żywotności społeczności wiejskich. Zwiększenie współpracy między poziomami hierarchicznej organizacji rolnictwa (pola, gospodarstwa rolne oraz obszary lokalne, krajowe i międzynarodowe) wydaje się najbardziej obiecującym rozwiązaniem dla opracowania spójnych ram zgodnych z budowaniem pokojowego nastawienia do zarządzania zarówno ziemią, systemami żywnościowymi, jak i przyjaznymi relacjami między ludźmi. Już teraz, rolnictwo ekologiczne certyfikowaną i cenioną metodą produkcji rolnej, która może wspierać pokojowe postawy, gdy jest oparta na podstawowych zasadach agroekologii.

In this paper, the challenge of peace education appears as an emergent cultural need in a context of conflictual relationships among human beings and between human beings and their life environment. All sectors of human activity, including agriculture, can potentially contribute to building a cultural barrier to a mounting wave of wars. The ecological approach to agriculture through the ecosystem concept is suitable for unveiling the power of cooperation in developing symbiotic relationships between and among agroecosystem components for attaining a balance of ecosystem services (supporting, provisioning, regulating, and cultural). Enhancement of biodiversity within and between cultivated fields is key for the maintenance of sustainable agriculture, land management, and viable rural community. Scaling up cooperation among hierarchical levels of agriculture organisation (field, farm, and regional, national, international landscapes) appears as the most promising solution for developing a coherent framework consistent with building a peaceful attitude for managing both land, food systems, and friendly relationships among human beings. Organic farming is already a certified and appreciated method of agriculture production that has a potential for improving a peaceful attitude when supported by the core principles of Agroecology.