Effects of Urban Expansion and Dispossession on Household Food Security and Sustainable Livelihood of Displaced Preurban Farmers in Addis Ababa, Ethiopia

Proces urbanizacji wokół Addis Abeby stanowi poważne wyzwanie, szczególnie dla podmiejskich społeczności rolniczych zagrożonych przesiedleniem. Niniejszy artykuł analizuje związek między przejmowaniem ziemi, przymusowymi przesiedleniami, niewystarczającymi odszkodowaniami oraz brakiem bezpieczeństwa żywnościowego w gospodarstwach domowych rolników wysiedlanych z terenów podmiejskich Addis Abeby. Stosując podejście mieszane, w tym wskaźnik bezpieczeństwa żywnościowego gospodarstw domowych oraz binarny model regresji logistycznej, autorzy dokonują porównania bezpieczeństwa żywnościowego przesiedlonych i nieprzesiedlonych gospodarstw domowych na terenach podmiejskich Lemmi Kura na obrzeżach Addis Abeby oraz Kura Jidda na obrzeżach Sheger. Wyniki wskazują na znaczny spadek bezpieczeństwa żywnościowego wśród przesiedlonych rodzin, przy znacznym zmniejszeniu zasobów żywności, dostępu do niej, a co za tym idzie jej wykorzystania oraz stabilności zaopatrzenia. Model regresji logistycznej ujawnia, że fakt przesiedlenia, w powiązaniu z czynnikami takimi jak kapitał społeczny i bezpieczeństwo nieruchomości, znacząco wpływa na bezpieczeństwo żywnościowe gospodarstw domowych. Konkretnie, w przypadku gospodarstw przesiedlonych, prawdopodobieństwo zapewnienia poziomu bezpieczeństwa żywnościowego było o 93,4% niższe w porównaniu z nieprzesiedlonymi gospodarstwami domowymi. Ponadto model regresji logistycznej wykazał, że status przesiedlenia (przesiedlony = 1 i nieprzesiedlony = 0) miał współczynnik ujemny (-2,717), co wskazuje na odwrotną zależność między statusem przesiedlenia, a bezpieczeństwem żywnościowym. Gospodarstwa domowe, które doświadczyły przesiedlenia, mają znacznie niższe prawdopodobieństwo zapewnienia sobie bezpieczeństwa żywnościowego w porównaniu z gospodarstwami domowymi nieprzesiedlonymi (p < 0,001). Wyniki badań wskazują na istnienie rozbieżności pomiędzy retoryką związaną z procesem urbanizacji w Etiopii, a rzeczywistością, z jaką borykają się przesiedleni rolnicy i stanowi głos na rzecz potrzeby zreformowania polityki urbanizacyjnej, która powinna zmierzać w kierunku dostosowania rozwoju miast do konieczności zapewnienia rolnikom bezpieczeństwa żywnościowego i sprawiedliwości agrarnej. Tylko poprzez kompleksowe podejście do kwestii urbanizacji, decydenci i urbaniści będą mogli działać na rzecz bardziej inkluzywnego i zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich, który zapewni bezpieczeństwo żywnościowe i środki do życia społecznościom podmiejskim najbardziej narażonym na negatywne skutki zachodzących zmian.

Urban expansion in Addis Ababa presents significant challenges, particularly for peri-urban farming communities facing displacement. This study investigates the critical link between land grabs, forced displacement, inadequate compensation, and food insecurity in households among displaced preurban farmers in the peripheries of Addis Ababa. Using a mixed-method approach, including the household food security index and the binary logistic regression model, we compare the food security status of displaced and nondisplaced households in the Lemmi Kura subcities of Addis Ababa and the  Kura Jidda subcities of  Sheger City. The  findings demonstrate a  substantial decrease in food security among displaced households, with significant reductions in food availability, access, utilisation, and stability. The logistic regression model reveals that displacement status, along with factors such as social capital and land security, significantly influences household food security. Specifically, displaced households had a 93.4% lower likelihood of food security compared to non-displaced households. Furthermore, the logistic regression model revealed that the displacement status (displaced = 1 and non-displaced = 0) had a negative coefficient (-2.717), indicating an inverse relationship between the displacement status and food security. Households that have experienced displacement are significantly less likely to have food security compared to nondisplaced households (p < 0.001). The results underscore the discrepancies between Ethiopia's urbanisation rhetoric and the  realities faced by displaced farmers, advocating for policy reforms that align urban growth with food sovereignty and agrarian justice. By comprehensively addressing these issues, policy makers and urban planners can work toward more inclusive and sustainable urban development that preserves food security and livelihoods for vulnerable peri-urban communities.