Identyfikacja problemów w zarządzaniu transplantacją w Polsce

Transplant medicine allows life-saving transplants to be performed in sick people for whom other treatment methods have become ineffective. Declaring death as a basis for collecting cells, tissues and organs for transplantation is not easy, in particular for the family of the potential donor. The research goal was to identify problems in the process of planning, organizing, managing and controlling transplantation that currently contribute to the deficit of collected and transplanted cells, tissues and organs in Poland. The focus was on ex mortuo transplantation, in which transplants are taken from the bodies of dead people who have had permanent irreversible cessation of brain function or irreversible circulatory arrest. Desk research was used. Qualitative research using in-depth interviews was also conducted to achieve the intended goal. The respondents were two practitioners who are transplant coordinators. The analysis showed a number of factors influencing the number of transplantations performed in our country. They were classified on four areas: organisational area (low activity of donation hospitals, shortage of medical staff, underestimated valuation of transplant procedures), social area (aversion to talk to the family about death, treating the body of the dead person as an estate), information area (publishing information contrary to applicable law in the mass media, lack of effective nationwide information and educational campaigns) and legal area (low awareness of Polish residents about the legal aspects of transplantation).

Medycyna transplantacyjna pozwala na dokonywanie przeszczepień ratujących życie osób chorych, dla których inne metody leczenia stały się nieskuteczne. Stwierdzenie śmierci, jako podstawy do pobrania komórek, tkanek i narządów w celu ich przeszczepienia, nie jest łatwe, w szczególności dla rodziny potencjalnego dawcy. Za cel badawczy przyjęto zidentyfikowanie problemów w procesie planowania, organizowania, kierowania i kontrolowania transplantacji, które przyczyniają się obecnie do deficytu pobieranych i przeszczepianych komórek, tkanek i narządów w Polsce. Skoncentrowano się na transplantacji ex mortuo, w której transplantaty pobiera się z ciał osób zmarłych, u których stwierdzono trwałe nieodwracalne ustanie czynności mózgu lub nieodwracalne zatrzymanie krążenia. Przeanalizowano dane zastane. Przeprowadzono także badania jakościowe z wykorzystaniem wywiadów pogłębionych, aby osiągnąć zamierzony cel. Respondentami zostali dwaj praktycy, którzy pełnią funkcję koordynatorów transplantacyjnych. Analiza wykazała szereg czynników mających wpływ na liczbę przeprowadzanych transplantacji w naszym kraju. Sklasyfikowano je na czterech płaszczyznach: organizacyjnej (niska aktywność szpitali donacyjnych, deficyt personelu medycznego, niedoszacowana wycena procedur transplantacyjnych), społecznej (niechęć do podejmowania rozmów z rodziną na temat śmierci, traktowanie ciała zmarłego jak masy spadkowej), informacyjnej (publikowanie informacji sprzecznych z obowiązującym prawem w środkach masowego przekazu, brak skutecznych ogólnopolskich kampanii informacyjno-edukacyjnych) oraz prawnej (niska świadomość mieszkańców Polski w zakresie prawnych aspektów transplantacji).