Pio(sen)ka… – inaczej o audialności i „miejscach pustych”. Agnieszka Osiecka (w) filmie i dla filmu

The subject of the essay are the songs of Agnieszka Osiecka (1936–1997), written “for” or used “in” films. The poet wrote film reviews while still studying journalism in Warsaw (1956). Additionally, she studied at the film school in Łódź (until 1962). She also produced several student etudes (in 1958–1961). However, as time showed, her fate took a different direction. The aim of this study is to clarify the understanding of the phrase “empty places” in the context of Agnieszka Osiecka’s work Wielka Woda [High Water]. The result of the research is the determination of the specificity of Osiecka’s musical and verbal utterances. The methodology is dictated by the adoption of a hermeneutic perspective and the use of interdisciplinary comparative tools.

Tematem eseju są piosenki Agnieszki Osieckiej (1936–1997), napisane „dla” lub wykorzystane „w” filmach. Będąc jeszcze na studiach dziennikarskich w Warszawie, poetka pisała recenzje filmowe. Ponadto studiowała w Łodzi w szkole filmowej (do 1962 roku). Zrealizowała też kilka etiud studenckich (w latach 1958–1961). Jednak, jak pokazał czas, jej losy potoczyły się w innym kierunku. Celem rozważań jest wyjaśnienie rozumienia sformułowania: „miejsca puste” w kontekście twórczości autorki Wielkiej wody, a efektem dociekań określenie specyfiki muzyczno‑werbalnej wypowiedzi Osieckiej. Metodologia podyktowana jest przyjęciem perspektywy hermeneutycznej i zastosowaniem narzędzi komparatystyki interdyscyplinarnej.