Sympo(i)esis: etyka relacyjna w świecie naznaczonym traumą [Recenzja książki: Monika Rogowska‑Stangret, „Być ze świata. Cztery eseje o etyce posthumanistycznej”, Słowo/Obraz Terytoria, Gdańsk 2021, ss. 224]

The article discusses selected threads of Monika Rogowska‑Stangret’s book Być ze świata. It outlines the theoretical context of relational ethics and characterizes symbiotic co-thinking, which is the expression of relational ethics. In the first part, the author of the article reconstructs the argumentation associated with introducing the categories of “naked death,” “trauma,” and “post-traumatic stress” into post-humanist thought. In the second part, the author proposes an alternative interpretation of the “ego death,” showing that it can complement the ethics of care postulated by Rogowska-Stangret.

Artykuł omawia wybrane wątki książki Moniki Rogowskiej‑Stangret Być ze świata: nakreśla teoretyczny kontekst etyki relacyjnej i charakteryzuje symbiotyczne współ‑myślenie, które jest jej wyrazem. W pierwszej części autorka artykułu rekonstruuje argumentację, z którą wiąże się wprowadzenie do myśli posthumanistycznej kategorii „nagiej śmierci” oraz „traumy” i „stresu pourazowego”. W drugiej części autorka proponuje alternatywną interpretację „śmierci ja”, pokazując, że może ona stanowić uzupełnienie postulowanej przez Rogowską‑Stangret etyki troski.