Simone Weil: Thinking the Balance between Love and Justice

Celem artykułu jest ukazanie wybranych idei francuskiej filozofki Simone Weil na temat sprawiedliwości, szczególnie w odniesieniu do miłości. Autorka wyróżnia dwa rodzaje sprawiedliwości: naturalną i nadprzyrodzoną. Dzięki sprawiedliwości naturalnej, dwie choć różniące się wole, zachowując równowagę sił, spotykają się i dochodzą do porozumienia, lecz jeśli siła między dwiema stronami jest nierówna, wola silnego musi zostać narzucona słabemu. Poprzez nadprzyrodzoną sprawiedliwość, nawet przy nierównym stosunku sił, ten, kto jest zamieszkany przez cnotę –utożsamianą z miłością i będącą boskim darem– nie narzuca swojej woli słabszemu, ale postępuje tak, jak gdyby była między nimi równość.

This article aims to explore some of the reflections of the French philosopher Simone Weil on justice, particularly in its relation to love. The author distinguishes two kinds of justice: natural and supernatural. On the one hand, through natural justice, two wills that maintain a balance of strength are made to coincide and come to an understanding. But when the strength between two parties is unequal, the will of the strong must be imposed upon the weak. It is, on the other hand, through supernatural justice that, in an unequal relationship of strength, the one who is inhabited by this virtue –which is identified with love and is a divine gift– does not impose his will upon the weak but behaves as if there were equality between them.