Writing Poetry after Bucha or on the Expression of the Inexpressible

Słynne słowa Th. W. Adorna o pisaniu poezji po Auschwitz są interpretowane jako zakaz estetycznej reprezentacji. W artykule konfrontuję ten Adornowski cytat za współczesną praktyką artystyczną będącą odpowiedzią na wojnę w Ukrainie. Sięgając po Kantowską kategorię wzniosłości bronię prawomocności estetycznej reprezentacji, jako artystycznego wysiłku "wyrażenia niewyrażalnego".

The paper considers some selected artistic practices in the current context of war in Ukraine. It is confronted with the famous quote of Th. W. Adorno "writing poetry after Auschwitz is barbaric" as a ban on aesthetic representations of the face of war. Referring to Kant's category of the sublime, the author tries to justify artistic responses as an effort to "express the inexpressible".