Is Making Art a Way of Thinking?

Pytanie o to, jak myślą artyści, implikuje postrzeganie artystów jako pewnego rodzaju odmiennego gatunku. Pytanie to może zatem wywoływać niejednoznaczne reakcje: od uznania różnicy między myśleniem w sztuce a myśleniem w innych dziedzinach, poprzez odrzucenie takiej różnicy, aż po całkowitą negację możliwości myślenia poprzez sztukę. Gdzie leży granica między myśleniem o sztuce a myśleniem o artystach? Czy w ogóle twierdzenie, że sztuka może być sposobem myślenia lub że może być/nie musi być dyskursywna, jest nadal konieczne? W artykule Is Making Art a Way of Thinking staram się odpowiedzieć na te pytania.

Asking how artists think implies perceiving artists as a kind of a different species. The question may therefore provoke ambiguous reactions: from recognizing the difference between thinking in art and thinking in other domains, through a rejection of such a difference, to a total negation of the possibility to think through art. Where does the line dividing thinking about art and thinking about artists lie? Is even arguing that art can be a way to think or that it can be/does not have to be discursive still necessary? The article Is Making Art a Way of Thinking attempts to tackle these questions.