Felix Nussbaums Triumph of Death as a powerful voice of dissent against wartime

Twórczość urodzonego w Osnabruck Felixa Nussbauma (1904 -1944) obejmuje niezwykle narracyjne prace, które ukazują nam świat widziany oczami żydowskiego artysty prześladowanego przez system totalitarny. Obrazy, szczególnie te o zabarwieniu politycznym, stanowią osobliwy pamiętnik Zagłady, a jednocześnie są niezwykłą formą ukazania oporu i sprzeciwu wobec zbrodni wojennych i dehumanizacji człowieka. W niniejszym artykule zostanie przybliżona ostatnia znana praca artysty, w której to w niezwykle refleksyjny i melancholijny sposób Nussbaum ukazał obraz zniszczenia ludzkości. Obecnie Triumf śmierci (1944) jest wyeksponowany jako kulminacyjny w labiryncie przestrzeni muzealnej Felix-Nussbaum-Haus (Osnabruck), a jego antywojenny wydźwięk powinien stanowić ważny głos w dyskusji o człowieczeństwie, o tym do czego jesteśmy zdolni jako ludzie, czy też jak łatwo zniszczyć podwaliny cywilizacji, gdy w naszych umysłach zatriumfują demony. Warto pochylić się mocniej nad treścią tego wymownego obrazu, szczególnie, gdy znów kres zachodniej cywilizacji zdaje się być na wyciągnięcie ręki.

The work of Osnabruck-born Felix Nussbaum comprises highly narrative works that show us the world seen through the eyes of a Jewish artist persecuted by a totalitarian system. The paintings, especially those with political overtones, are a peculiar diary of the Holocaust and at the same time an unusual form of showing resistance and opposition to war crimes and the dehumanisation of humankind. This article focuses on the artist's last known work, in which Nussbaum depicted the destruction of humanity in an unusually reflective and melancholic way. Currently on display as a culminating work in the labyrinthine museum space of the Felix- Nussbaum-Haus (Osnabruck), Triumph of Death (1944) should provide an important voice in the discussion about humanity: what we are capable of as humans, or how easily the foundations of civilisation are destroyed when demons triumph in our minds. It is worth leaning harder into the content of this eloquent image, especially when, once again, the end of Western civilisation seems to be at hand.