Reprezentatywność organizacji przedsiębiorców w dialogu z administracją publiczną

Background: The research explores the concept of representativeness of business organizations from the perspective of various social sciences: sociology, law, and economics. Research purpose: Designing and implementing economic policy requires the existence of an effective framework for dialogue between state institutions and organizations representing entrepreneurs. For this dialogue to be substantive, it should be conducted with appropriate business representatives. However, in law the concept of representativeness is defined only in the context of the provisions of the Act on the Social Dialogue Council, which has only six employersʼ organizations as members. These entities cannot be considered representative of all entrepreneurs in Poland. In the absence of a horizontal, legal definition, the main purpose of the research is to identify the conditions necessary to indicate which business organizations can be representative in the field of social sciences. Methods: The study reviews sociological, economic, and legal literature. The deductive method and critical analysis of selected law were used. Conclusions: The research results indicate the need to develop – using tools applied in sociology and statistics – and introduce into the legal system a horizontal legal definition of business representative organizations. Such a definition would clearly specify the criteria for access of business organizations to consultation processes related to the economy and constitute the basis for a clear definition of consultation obligations on the public sector. The authors also point out that the definitional problem results from the lack of universal (common) chambers of commerce set under public law in Poland, which by its nature would be a representative institution for all entrepreneurs.

Przedmiot badań: Przedmiotem badania jest pojęcie reprezentatywności organizacji przedsiębiorców rozpatrywane z perspektywy różnych dyscyplin w obszarze nauk społecznych – socjologii, prawa i ekonomii. Cel badawczy: Projektowanie i realizacja polityki gospodarczej wymagają istnienia efektywnych ram dialogu między instytucjami państwowymi i organizacjami reprezentującymi przedsiębiorców. By dialog ten miał charakter merytoryczny, konieczne jest uwzględnienie w nim reprezentatywnych przedstawicieli rynku. W języku prawnym pojęcie reprezentatywności zdefiniowane jest jednak wyłącznie w kontekście przepisów ustawy o Radzie Dialogu Społecznego, a członkami Rady jest jedynie sześć organizacji pracodawców. Podmiotów tych nie można uznać za reprezentatywne dla ogółu przedsiębiorców w Polsce. Wobec braku definicji legalnej o charakterze horyzontalnym głównym celem badania jest wskazanie warunków niezbędnych do uznania organizacji przedsiębiorców za reprezentatywną na gruncie nauk społecznych. Metody badawcze: W opracowaniu dokonano przeglądu literatury socjologicznej, ekonomicznej i prawniczej. Wykorzystano metodę dedukcji i krytyczną analizę wybranych aktów prawnych. Wyniki: Wyniki badań wskazują na potrzebę wypracowania – z wykorzystaniem narzędzi stosowanych na gruncie socjologii i statystyki – i wprowadzenia do porządku prawnego horyzontalnej definicji legalnej organizacji reprezentatywnej dla biznesu. Definicja taka precyzowałaby jedno- znacznie kryteria dostępu organizacji przedsiębiorców do procesów konsultacyjnych związanych z gospodarką oraz stanowiła podstawę do jednoznacznego zdefiniowania obowiązków konsultacyjnych po stronie publicznej. Autorzy wskazują ponadto, iż problem definicyjny wynika z braku powszechnego samorządu gospodarczego w Polsce, który ze swojej istoty byłyby instytucją reprezentatywną dla ogółu przedsiębiorców.