Elity polityczne w ujęciu Edmunda Wnuka-Lipińskiego

Abstract The article presents Edmund Wnuk-Lipiński's considerations in the following order: the definition of political elites and political capital are discussed. Then the problem of the legitimacy of the existence of political elites and their functions in a democratic system is addressed. This is followed by a presentation of the dynamic dimension of political elites and their criticism. Material and methods Analysis of selected content related to political elites. The analysis draws on monographs, edited books, scholarly articles and broad journalism by Edmund Wnuk-Lipiński. Results He showed that during the period of systemic transformation, new elites were formed through both circulation and reproduction. He considered the articulatory function of elites and the exercise of political leadership. He made a critique of the elites. Conclusions He emphasised the necessity of political elites in a democratic system referred to as polyarchy. He identified a number of characteristics of good political leadership.

Streszczenie W artykule przedstawiono rozważania Edmunda Wnuka-Lipińskiego w następującym porządku: omówiono definicję elit politycznych oraz kapitału politycznego. Następnie podjęto problem zasadności istnienia elit politycznych oraz ich funkcje w ustroju demokratycznym. W dalszej kolejności przedstawiono wymiar dynamiczny elit politycznych oraz ich krytykę. Materiał i metody Analiza wybranych treści związana z elitami politycznymi. W analizie wykorzystano monografie, książki pod redakcją, artykuły naukowe i szeroko rozumianą publicystykę autorstwa Edmunda Wnuka-Lipińskiego. Wyniki Wnuk-Lipiński wykazał, że w okresie transformacji ustrojowej nowe elity formowały się zarówno poprzez cyrkulację, jak i reprodukcję. W Polsce w latach dziewięćdziesiątych ukształtowały się elity postkomunistyczne oraz postsolidarnościowe. Za najważniejsze funkcje elit uznał funkcję artykulacyjną oraz sprawowanie przywództwa politycznego. Dokonał krytyki elit przełomu XX i XXI wieku. Wnioski Edmund Wnuk-Lipiński akcentował konieczność istnienia elit politycznych w ustroju demokratycznym określanymi mianem poliarchii, pod warunkiem, że ustrój ten umożliwi „obalanie” rządzących w ramach demokratycznego głosowania. Wskazał szereg cech dobrego przywództwa politycznego.