On Fragments: A Piece of Art and the “I” – or Not

W eseju badane są implikacje filozoficzne obecne w późnym, najbardziej enigmatycznym i metonimicznym dziele teatralnym Samuela Becketta Nie ja. Implikacje te są bezsprzeczne, mimo że autor Czekając na Godota często zaprzeczał swym (sugerowanym przez krytyków) zainteresowaniom filozofią, której – jak twierdził – ani nie czytał, ani nie rozumiał. Wspomniana sztuka jest jednak dziełem głęboko ontologicznym, a metonimia w jego obrazie scenicznym przywołuje klasyczną filozoficzną zagadkę, dotyczącą relacji części (tu: utworu lub jego fragmentu) do całości. Jest to kwestia, która Becketta intrygowała przez większą część jego twórczego życia.

This essay explores the philosophical implications inherent in Samuel Beckett’s most enigmatic and metonymic late theater work, Not I, even as he frequently abjured any interest in philosophy, which he claimed neither to read nor to understand. The play is profoundly ontological, however, and its metonymic stage image engages the classical philosophical conundrum of the relationship of the part, a piece or fragment, say, to the whole, an issue with which Beckett has at least been intrigued for most of his creative life.