W lesie i ogrodzie. Ekofilozofia Emilii Kiereś

 Emilia Kiereś’s prose strongly reflects the changes in the way of presenting nature that have taken place in children’s literature. The writer shows nature in a romantic, fairy-tale or eco-realist convention, triggering the ideas of eco-philosophy and inscribing them into the current of ecological humanism. The most interesting realization of eco-philosophical ideas is found in the novels that make up the Tin Series: Srebrny dzwoneczek [A Silver Bell] (2010), Złota gwiazdka [A Gold Star] (2018), Miedziany Listek [A Copper Leaf] (2019), and Cynowy rycerzyk [A Tin Knight] (2022). Their characters live leaning towards nature, which is waiting for them just outside their window, offering the attractions of the garden and the forest. Working and playing in the garden, trips to the forest and contacting animals allow them to experience harmony, which facilitates interpersonal contacts and relationships with other beings and promotes sharing of the world.

Proza Emilii Kiereś bardzo dobrze odzwierciedla przemiany w sposobie ukazywania przyrody, jakie dokonały się w literaturze dla dzieci. Pisarka ukazuje przyrodę w konwencji romantycznej, baśniowej lub ekorealistycznej, uruchamiając idee ekofilozofii i wpisując się w nurt humanistyki ekologicznej. Najciekawszą realizację ekofilozoficznych idei stanowią powieści wchodzące w skład serii blaszanej: Srebrny dzwoneczek (2010), Złota Gwiazdka (2018), Miedziany Listek (2019) i Cynowy rycerzyk (2022). Ich bohaterowie żyją wychyleni w stronę natury, która czeka na nich tuż za oknem oferując atrakcje ogrodu i lasu. Praca i zabawa w ogrodzie, wyprawy do lasu i kontakt ze zwierzętami pozwalają doświadczyć harmonii, która ułatwia budowanie kontaktów międzyludzkich i relacji z innymi istotami, sprzyjając współdzieleniu świata.