Beyond oral history: The application of semi-structured interviews to research in the overlapping fields of history, sociology, and political science

Wywiady częściowo ustrukturyzowane są narzędziem wykorzystywanym z powodzeniem w naukach społecznych, a także rzadziej w humanistyce, gdzie znalazły swoje zastosowanie w metodologii historii mówionej. Na przecięciu dyscyplin tę technikę można jednak wykorzystać do badań, których celem jest nie tylko odkrycie nowych faktów historycznych i pogłębienie stanu wiedzy, ale także przyjrzenie się subiektywnym interpretacjom. Zwłaszcza badania prowadzone w społecznościach i zbiorowościach, które mogą mieć odbiegającą od przyjętego kanonu wiedzy percepcję faktów czy też „prawdy”, czego dobrym przykładem mogą być populacje znajdujące się po przeciwnych stronach aktywnych czy wygasłych konfliktów. Ich spojrzenie na fakty historyczne może być wykorzystywane do sterowania politycznymi narracjami, a także sama „obiektywna” prawda może mieć niewielkie znaczenie dla bezpośrednich uczestników wydarzeń, do których wiedzy i wspomnień sięgną badacze, którzy poznają mniejszy wycinek historii. Poniższy tekst przygląda się sytuacjom, w których wywiady częściowo ustrukturyzowane mogą okazać się przydatne dla badań, na podstawie dostępnej aktualnej i reprezentatywnej literatury poruszającej omawiane zagadnienie, jak również czerpiąc z własnych doświadczeń dziennikarskich i zawodowych autora. Tekst omawia także istotne problemy etyczne związane z przeprowadzaniem opartych na wywiadach badań, dotyczące bezpieczeństwa danych rozmówców, osobistych uprzedzeń badacza, przywoływania możliwych traum psychologicznych czy też konieczności uzyskania świadomej zgody. Artykuł przytacza przykłady badań wykorzystujących tę technikę, by pomóc w dostarczeniu czytelnikowi ram metodologicznych, które ułatwią stosowanie techniki w badaniach z zakresu nauk społecznych z istotnym komponentem historycznym.

Semi-structured interviews are widely used in the social sciences and, though less common, have also found a place in the humanities, particularly in oral history methodology. At the intersection of disciplines, this technique serves not only to uncover new historical facts and deepen existing knowledge but also to offer insights into subjective interpretations. This approach is particularly valuable in studies involving communities and collectivities whose perceptions of facts or “truth” may differ from the mainstream narrative – such as populations on opposing sides of active or past conflicts. These differing perspectives can shape political narratives, often making the “objective” truth less relevant to those directly involved. Researchers, in turn, access only a fragment of history, as told through the participants’ knowledge and memories. This text examines contexts in which semi-structured interviews may prove useful for research, drawing from current and representative literature, as well as the author’s own journalistic and professional experience. It also addresses important ethical considerations in interview-based research, such as the security of interviewee data, researcher biases, the risk of invoking psychological trauma, and the need for informed consent. By citing examples of studies that have successfully employed this method, this article provides a methodological framework that can guide researchers in applying this technique to social science research with a historical focus. Ultimately, the article advocates for the broader use of semi-structured interviews in research, emphasizing that the technique can provide valuable insights and should not be dismissed as unsuitable for the humanities.