Świadomość prekariatu a poczucie bezpieczeństwa na rynku pracy

The dynamism and the changing modern labour market are also reflected in the area of security. A variety of changes or changes in employment patterns can lead to instability, including in terms of work, employment and incomes. The weakening of individual areas of occupational safety not only has a dysfunctional effect on individuals, but can also contribute to weakening ties and relationships among entire populations. Precarious employment is seen as a social group with a low-paid, unstable employment structure that is not covered by social benefits. Knowledge of unstable employment relationships, flexibility in pay, ease of dismissal or change of job functions should be seen as unequal treatment of people in the labour market. Precariousness limits the ability to develop one’s own potential, and directly affects one’s subjectivity and the sense of security in the labour market.

Zmieniający się współczesny rynek pracy ma swoje odzwierciedlenie również w sferze bezpieczeństwa. Różnorodność zmian i przeobrażeń w modelach zatrudnienia mogą wprowadzać brak stabilizacji w zakresie m.in.: pracy, zatrudnienia czy dochodów. Osłabienie poszczególnych obszarów bezpieczeństwa pracy nie tylko wpływa dysfunkcjonalnie na jednostkę, lecz może przyczyniać się do osłabienia więzi czy stosunków całych grup społecznych. Prekariat bowiem postrzegany jest jako grupa społeczna, która zajmuje pozycję nisko płatną, niestabilną i nieobjętą systemem świadczeń socjalnych w strukturach zatrudnienia. Świadomość niestabilnych relacji pracy, elastyczność względem płacy, łatwość zwalniania czy zmieniania funkcji pracownika traktowane winno być w kategorii nierównego traktowania ludzi na rynku pracy. Prekariat bowiem ogranicza zdolność rozwijania własnego potencjału, bezpośrednio wpływa na podmiotowość i poczucie bezpieczeństwa na rynku pracy.