Listening to Radio Silence in Virtual University. Teaching and Learning

Opierając się na moich badaniach etnograficznych w Irlandii, niniejszy artykuł pokazuje jak pandemia Covid-19 zmieniła kontekst relacyjnego nauczania uniwersyteckiego i uczenia się. Moje ustalenia empiryczne ilustrują, jak wirtualne środowiska nauczania przekształcają ciszę w klasie w “ciszę radiową”. Przedstawiam trzy studia przypadków, które dają wgląd w to, jak kontekst internetowy zapewnia nowy sposób komunikowania się, co wpływa na sukces relacyjnych praktyk pedagogicznych (Lave & Wenger, 1991; Schultz, 2003; Waghid, 2019). Stosując koncepcję Katherine Schultz (2003) „słuchania, aby uczyć”, ten artykuł omawia, w jaki sposób klasa cyfrowa może dalej izolować już zmarginalizowane grupy studentów. Staram się zilustrować znaczenie rozpoznania redystrybucji władzy w sieci, która przekracza wyobrażenia o tradycyjnych formach edukacji.

Drawing on my ethnographic research in Ireland, this paper shows how the Covid-19 pandemic changed the context for relational university teaching and learning. My empirical findings illustrate how virtual teaching environments transform classroom silence into “radio silence.” I introduce three case studies that give insight into how the online context provides a new context for communication, which impacts the success of relational pedagogical practices (Lave & Wenger, 1991; Schultz, 2003; Waghid, 2019). Applying Katherine Schultz’s (2003) concept of “listening to teach,” this paper discusses how the digital classroom can further alienate already marginalized student groups. I aim to illustrate the importance of recognizing the redistribution of power online that transgresses the imagination of traditional forms of education.