“The Path of Love” and “The Path of the Cave” in Selected Works of Hans Christian Andersen

W artykule autor omawia „drogę miłości” oraz „drogę jaskini”, posługu­jąc się wybranymi dziełami Hansa Christiana Andersena. Duński baśniopisarz w mistrzowski sposób ukazuje, jak bohaterowie zakotwiczeni w świe­cie zmysłowym przebywają długą drogę, by odnaleźć świat, który wymyka się racjonalnemu poznaniu. Większość jego bohaterów śmiało można określić mianem dynamicznych, ponieważ pod wpływem silnych doświadczeń się zmieniają. W sposób dosadny szydzi z tych, którzy większą wagę przywią­zują do piękna zamkniętego w formie pozbawionej głębszej treści. Baśnie Andersena mają podwójnego adresata, są nim zarówno dzieci, jak i dorośli. Ci pierwsi zrozumieją anegdotę, natomiast ostatni – zauważą głębsze przesłanie. W dziełach baśniopisarza można dostrzec wątki autobiograficzne, m.in. jego stosunek do religii chrześcijańskiej, w której niezmiernie istotna okazuje się triada prawdy, dobra i piękna.

In the article, the author discusses the “path of love” and “the path of the cave,” using selected works by Hans Christian Andersen. The Danish fairy tale writer masterfully shows how heroes anchored in a sensual world go a long way to find a world that escapes rational cognition. Most of his charac­ters can easily be described as dynamic, because they change under the influ­ence of powerful experiences. Those who attach more importance to beauty closed in a form devoid of deeper content are condemned. Andersen’s fairy tales have two audiences, children and adults. The former will understand the anecdote and the latter will see the metaphor. The works of the fairy tale writer show autobiographical threads, including his attitude to the Christian religion, in which the triad of truth, good, and beauty turns out to be extremely important.