Rezyliencja miast i sektor kultury

Resilience, understood as the ability to respond adequately to shocks, disruptions and disturbances, i.e. the capacity to sustain or revert to the assumed functioning or swiftly adapt to the situation through transformation is a crucial characteristic of the contemporary city. To appropriately confront contemporary challenges, cities should leverage available endogenous resources. One of them, still insufficiently acknowledged, is the cultural sector and its activities. The aim of the article is to show that culture can serve as a significant building component in fostering urban resilience. Drawing upon extensive literature review, examples of employing culture to foster social, economic, and environmental resilience are presented. They confirm the cultural potential that cities possess in harnessing culture to bolster their resilience.

Istotną cechą współczesnego miasta jest rezyliencja rozumiana jako zdolność do odpowiedniego reagowania na szoki, zakłócenia i perturbacje, tj. umiejętność utrzymania bądź powrotu do założonego funkcjonowania albo szybkiej adaptacji do sytuacji poprzez transformację. By odpowiednio przygotować się na współczesne wyzwania, miasta powinny wykorzystywać dostępne zasoby endogeniczne. Jednym z nich, wciąż niedostatecznie docenianym, jest sektor kultury i jego działania. Celem artykułu jest pokazanie, że kultura może być ważnym elementem budowania miejskiej rezyliencji. Na podstawie szerokich badań literaturowych zaprezentowane zostają przykłady wykorzystania kultury na rzecz tworzenia rezyliencji społecznej, ekonomicznej i środowiskowej. Potwierdzają one potencjał kultury, który miasto może wykorzystać w budowaniu swojej odporności.