„Robię przestrzeń”. Codzienna praktyka twórcza Hanny Rechowicz

The text focuses on analysing and interpreting Hanna Rechowicz’s daily creative praxis – making space – by using a partially structured anthropological interview and visual ethnography, as well as theories selected according to the Mieke Bal method of cultural analysis. By deriving analysis and description categories from experiencing participation in the artist’s creative process the author deals successively with stages in Rechowicz’s creative praxis: touch, giving, seeking place, and departure. While analysing this praxis as a whole the author concludes that it is feminine, an experiment, fun, and rebellion, and essentially consists of operating with relations.

Tekst skupia się na analizie i interpretacji codziennej praktyki twórczej – robienia przestrzeni – Hanny Rechowicz, przy użyciu wywiadu antropologicznego częściowo ustrukturyzowanego i etnografii wizualnej, a także teorii dobieranych na zasadzie metody analizy kulturowej wg Mieke Bal. Wywodząc kategorie opisu i analizy od doświadczenia uczestnictwa w procesie twórczyni, zajmuję się kolejno etapami praktyki twórczej Rechowicz: tknieniem, dawaniem, szukaniem miejsca i odchodzeniem. Przy analizie całokształtu praktyki dochodzę do wniosków, że jest on kobiecy, eksperymentem, zabawą, buntem i w swej istocie polega na operowaniu relacjami.