Ha-ha. Aneks do Kontraktu rysownika

In the art of French and English garden landscaping a ha-ha – a moat, a ditch, a fault line – is a boundary intended to be invisible from the estate and, at the same time, to protect against intruders: animal and human. In a manner invisible to regular visitors, albeit visible to the unauthorised, the ha-ha separates the “aristocratic” from the “plebeian”, but also the “cultured” from the “natural” and the “artistic” from the “non-artistic”. Jakub Woynarowski – a visual artist – perceives the ha-ha as a figure for reflections about the world of art, which beneath the pretence of inclusiveness cherishes, in a subtly oppressive manner, its exclusiveness. The author of the article follows ha-ha figures in projects by Jakub Woynarowski while pondering on the boundary between artistic and extra-artistic reality as well as procedures aiming at this boundary’s relativization.

Aha / haha to w sztuce urządzania francuskich i angielskich ogrodów granica – fosa, rów, uskok – która ma pozostać od strony posiadłości niewidoczna, a zarazem chronić przed wtargnięciem intruzów: zwierząt i ludzi. W sposób niezauważalny dla bywalców ogrodu, acz zauważalny dla niepowołanych, aha/ha-ha oddziela „arystokratyczne” od „plebejskiego”, ale także „kulturowe” od „naturalnego”, „artystyczne” od „pozaartystycznego”. Dla artysty wizualnego Jakuba Woynarowskiego ha-ha jest figurą myślenia od świecie sztuki, który pod pozorami inkluzywności w subtelnie opresyjny sposób dba o swoją inkluzywność. Autor podąża w artykule tropem figury ha-ha w projektach Jakuba Woynarowskiego, zastanawiając się nad granicą pomiędzy rzeczywistością artystyczną a pozaartystyczną oraz procedurami zmierzającymi do relatywizacji tej granicy.