Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Czas (nie)zatrzymany. Fotografia protestu a doświadczenie oparte na ruchu pamięci

Tytuł:
Czas (nie)zatrzymany. Fotografia protestu a doświadczenie oparte na ruchu pamięci
Time (un)captured. Protest Photography and the Experience of the Memory Movement
Autorzy:
Aleksandra Sołtysik
Data publikacji:
2024
Tematy:
fotografia
pamięć
świadectwo
czas
demonstracja
fotografia protestu
antropologia
archiwum
protest
photography
protest photography
memory
evidence
archives
demonstration
anthropology
time
Dostawca treści:
CEJSH
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
The years 2020–2021 were marked by protests in Poland – the Women's Strike, the Youth Climate Strike, Black Lives Matter, demonstrations of the LGBT+ community and numerous demonstrations organised by other smaller groups. One of the factors connecting these events were the accompanying photographs. Both "professional" and amateur, positioned between political action, the space of appearance and personal narratives, between virtual reality dominated by technology and symbolic practices, contributed to an ambiguous form of participation in protest, the medium of demonstration. In this article, the author tries to trace how protest photography connects with time in the form of a document, evidence, souvenir, as well as images already forgotten, while at the same time expanding the act of protest itself in time. The basis for the considerations were observations of street events, the accompanying media coverage and conversations with participants and photographers documenting the demonstrations.

Lata 2020–2021 minęły w Polsce pod znakiem protestów – Strajku Kobiet, Młodzieżowego Strajku Klimatycznego, Black Lives Matter, manifestacji społeczności LGBT+ oraz licznych demonstracji organizowanych przez inne mniejsze środowiska. Jednym z czynników łączących te wydarzenia były towarzyszące im fotografie. Zarówno te „profesjonalne”, jak i amatorskie, lokując się pomiędzy działaniem politycznym, przestrzenią pojawiania się a osobistymi narracjami, między rzeczywistością wirtualną zdominowaną przez technologię a praktykami symbolicznymi, złożyły się na wieloznaczną formą uczestnictwa w proteście, medium demonstracji. W artykule autorka stara się prześledzić, w jaki sposób fotografia protestu łączy się z czasem pod postacią dokumentu, świadectwa, pamiątki, a także obrazów już zapomnianych, jednocześnie rozszerzając sam akt protestu w czasie. Za podstawę rozważań posłużyły obserwacje wydarzeń ulicznych, towarzyszącego im przekazu medialnego oraz rozmowy z uczestnikami i fotografami dokumentującymi demonstracje.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies