Miejsce czaszki. Malowanie cierpienia

The author takes a look at motifs from reflections about art developed by the artist-thinker Jacek Sempoliński, associated with the category of suffering. In doing so, he goes on the assumption that this particular category occupies a prominent place within the constellation of concepts of key significance for this vision of art and the creative act. It describes the existential condition of a man, a Christian, a homosexual, and an artist torn between the internalised social and religious non-acceptance of his sexual identity, on the one hand, and the fundamental need for love and erotic fulfilment, on the other. In Sempoliński’s reflections suffering appears also on a universal and abstract level as a condition for creativity in general or, at the very least, for rising above the average. It remains an element of a sui generis cosmology developed by this painter.

Autor przygląda się wątkom z refleksji o sztuce rozwijanej przez artystę-myśliciela Jacka Sempolińskiego, związanym z kategorią cierpienia. Wychodzi z założenia, że w konstelacji pojęć kluczowych dla tej wizji sztuki i aktu twórczego, kategoria ta zajmuje poczesne miejsce. Określa kondycję egzystencjalną człowieka, chrześcijanina, homoseksualisty, artysty, głęboko rozdartego pomiędzy zinternalizowaną społeczną i religijną nieakceptacją swej tożsamości seksualnej, a fundamentalną potrzebą miłosnego i erotycznego spełnienia. Cierpienie pojawia się w myśleniu Sempolińskiego także na poziomie uniwersalnym i abstrakcyjnym, jako warunek twórczości w ogóle lub przynajmniej wzniesienia się ponad przeciętność. Jest elementem swoistej kosmologii rozwijanej przez tego malarza.