Temporary architecture in the 21st century as an expression of changes taking place in contemporary society

Temat artykułu nawiązuje do kondycji współczesnego społeczeństwa jako czynnika kształtującego naszą architektoniczną rzeczywistość. Przedmiotem rozważań jest ponowoczesne społeczeństwo krajów wysokorozwiniętych XXI w. w ujęciu Zygmunta Baumana, nacechowane indywidualizmem, samotnością, życiem w ciągłym ruchu i konsumpcjonizmem, uznające krótkoterminowość za bezpieczną formę zawierania wszelakich „umów”, oraz współczesna architektura tymczasowa jako odpowiedź na tego rodzaju społeczne potrzeby. W niniejszym artykule, na podstawie studium wybranych przypadków, przedstawiona została propozycja typologii współczesnej architektury tymczasowej. Propozycja ta wraz z analizą różnorodnych relacji między tym zjawiskiem a potrzebami społeczeństwa ponowoczesnego prowadzi do próby wyodrębnienia ponowoczesnej architektury tymczasowej.

The subject of the article refers to the condition of contemporary society as a factor shaping our architectural reality. The subject of the considerations is the postmodern society of the highly developed countries of the 21st century, as perceived by Zygmunt Bauman, characterized by individualism, loneliness, life in constant movement and consumerism, recognizing short-termism as a safe form of concluding all kinds of "contracts", and contemporary temporary architecture as a response to this kind of social need. This article, based on a study of selected cases, presents the proposed typology of contemporary temporary architecture, which, together with the analysis of various relations between this phenomenon and the needs of a postmodern society, leads to an attempt to distinguish postmodern temporary architecture.