Czas logiczny a czas społeczny

In comparing the ideas of social time of Norbert Elias and Jacques Lacan, the author first reconstructs the theoretical premises of these ideas and then shows the consequences of adopting each of them. Elias’ neo-Kantianism is contrasted with Lacan’s dialectical view of the subject-object relationship. However, the author shows that Lacan’s ‘new sophism’ contains an original construction that transcends the horizon of philosophical projects and makes it possible to combine the process of the genesis of social time, the emergence of the foundations of logic and, finally, the question of recognition, that is, equality or the lack thereof in relations between people – all these within the play of constitution of plural subjectivities.

Porównując ze sobą koncepcje czasu społecznego Norberta Eliasa i Jacques’a Lacana, autor wpierw wyłania przesłanki teoretyczne tych koncepcji, a następnie ukazuje konsekwencje przyjęcia każdej z nich. Neokantyzm Eliasa przeciwstawiony jest dialektycznemu ujęciu relacji podmiotu z przedmiotem u Lacana. Autor pokazuje jednak, że „nowy sofizmat” Lacana niesie ze sobą oryginalną i przekraczającą horyzont projektów filozoficznych konstrukcję, pozwalającą połączyć w grze konstytuującej mnogie podmiotowości proces genezy czasu społecznego, wyłanianie się fundamentów logiki i wreszcie kwestię uznania, czyli równości albo jej braku w relacjach między ludźmi.