„Bełkocę, jakbym był pierwszym, który wyłonił się z iłu na brzegach oceanu”. Czy psychoanaliza potrafi mówić o seksualności?

The text addresses the complexity of sexuality and identity in the context of psychoanalysis. Here, Czesław Miłosz’s poem “Esse” provides a starting point for considering the tension between desire and the impossibility of fully possessing the object of desire, which leads to the discovery of oneself and one’s own incompleteness. The first part of the article discusses these issues in relation to Freud’s theory of the drive and the phenomena of contemporary culture, called by Jacek Dukaj “culture of the direct transfer of sensations.” The second part of the article consists of clinical vignettes showing therapeutic work with young adults. These persons suffer from difficulties in working out their own sexuality in relation to their relationship with an object, leading to significant difficulties in constructing their own identity. Both clinical experience and attempts to theoretically conceptualise these phenomena indicate that sexuality is a major challenge to understanding the relationship with the other and exploring one’s own mysteries. This process requires the acceptance of lack and uncertainty, which is crucial to understanding oneself and building authentic relationships.

Tekst podejmuje kwestię złożonej natury seksualności i tożsamości w kontekście psychoanalizy. Wiersz Czesława Miłosza „Esse” stanowi tu punkt wyjścia rozważań o napięciu między pragnieniem a niemożnością pełnego posiadania obiektu pragnienia, co prowadzi do odkrycia siebie i własnej niekompletności. Pierwsza część artykułu omawia te zagadnienia w odniesieniu do teorii popędowej Freuda oraz zjawisk współczesnej kultury, nazwanej przez Jacka Dukaja „kulturą bezpośredniego transferu przeżyć”. Na drugą część artykułu składają się winiety kliniczne, ukazujące pracę terapeutyczną z młodymi pacjentami. Osoby te cierpią z powodu trudności w opracowaniu własnej seksualności w powiązaniu z relacją z obiektem, co prowadzi do znaczących kłopotów z budowaniem własnej tożsamości. Zarówno doświadczenie kliniczne, jak i próby teoretycznej konceptualizacji tych zjawisk wskazują, że seksualność stanowi poważne wyzwanie dla rozumienia relacji z drugim człowiekiem i eksploracji własnych tajemnic. Proces ten wymaga akceptacji braku i niepewności, która ma podstawowe znaczenie dla zrozumienia siebie i budowania autentycznych relacji.