The Identified Victim Effect - Utilitarian Analysis and Policy Recommendations

Efekt ofiary zidentyfikowanej to błąd poznawczy polegający na znacznie większej gotowości do niesienia pomocy zidentyfikowanym ofiarom niż ofiarom statystycznym. Celem artykułu jest ocenienie, co moralnie powinniśmy czynić w świetle tego efektu, z punktu widzenia etyki utylitarystycznej. Jaka zasada podejmowania decyzji powinna zostać przyjęta? Czy powinniśmy zawsze pomagać ofiarom zidentyfikowanym, czy ofiarom statystycznym? Argumentuję za zasadą stanowiącą punkt pośredni między tymi dwiema skrajnościami. Następnie, opierając się na przykładzie polskiego sektora pozarządowego i mając na uwadze wspomnianą zasadę, opisuję zmiany prawne, które skutkowałyby wyższym poziomem zagregowanej użyteczności netto. Pierwsza zmiana dotyczy zasad alokacji środków w ramach tzw. mechanizmu 1 proc. Druga dotyczy warunków, jakie muszą spełniać organizacje pozarządowe, by otrzymać publiczne finansowanie swojej działalności.

The identified victim effect refers to a psychological bias of a much greater willingness to help identified victims, as opposed to statistical ones. The aim of this article is to assess what we morally ought to do in the light of this effect, from the point of view of utilitarian ethics. What decision-making rule ought to be established? Ought we to always help identified victims or statistical ones? I argue for a rule that constitutes a middle ground between the two extremes. Next, using the example of the Polish non-governmental sector and with the rule in mind, I outline legal changes that would result in a much higher overall net utility. The first change concerns the rules of the so-called percentage tax designation mechanism. The second concerns the conditions NGOs have to meet in order to receive public funding of their activities.