Widma i szczeliny. Próba lektury widmokrytycznej Tajemnicy Philippe’a Grimberta

The article presents the possibilities of applying spectrality theories derived from the writings of Nicolas Abraham and Maria Torok as well as Jacques Derrida and Julian Wolfreys to literary research on the example of the post-memorial, auto-fictional novel of the French writer and psychoanalyst Philippe Grimbert titled The Secret. The aim of the novel analysis is to indicate the specific structural gaps occurring at its various levels (narrative, diegetic world, relationship between the author and the narrator, relationship between the content of the novel and the author’s actual biography) which are places where ghostly entities and forms appear. Discovering and exorcising them is the very essence of the work of (endless) interpretation, both in Grimbert’s novels and in all literary texts.

Artykuł prezentuje możliwości zastosowania teorii widmokrytycznych wywiedzionych z pism Nicolasa Abrahama i Marii Torok, Jacques’a Derridy oraz Juliana Wolfreysa dla badań literackich na przykładzie postmemorialnej, autofikcjonalnej powieści francuskiego pisarza i psychoanalityka Philippe’a Grimberta Tajemnica. Celem analizy utworu jest wskazanie na występujące na różnych jego poziomach (narracji, świata przestawionego, relacji między autorem i narratorem, relacji pomiędzy treścią powieści i faktyczną biografią autora) specyficznych szczelin strukturalnych będących miejscami pojawiania się widmowych bytów i form. Ich odkrywanie i egzorcyzmowanie stanowi natomiast samą istotę pracy (niekończącej się) interpretacji, zarówno w wypadku powieści Grimberta, jak i wszelkich tekstów literackich.